Ik wou, ik wou dat....

ik een zwaan was...

waarvan de kleur overdag titaanwit was met soms een vleugje roze en 's avonds koningsblauw, met altijd een naftolrode snavel, of het nu morgen zou zijn of avond. Mijn kleur zou altijd schitteren zelfs als de lucht dreigend wordt, juist dan.

Als ik een zwaan was, zou ik alom bewonderd worden door mijn majestueuze gang in het water en mijn grazieuze vogelvlucht.

Als ik een zwaan was, zou ik vanuit het water kunnen opstijgen naar grote hoogte en neerdalen vanuit een ceruleanblauwe lucht op chromoxidegroene of zelfs mangentablauwe wateren.

Als ik een zwaan was, zou ik me nooit alleen voelen, want ik zou altijd een zinkwit spiegelbeeld zien met oranje snavel die met mij mee vaart waar ik ook ga, niet wetende dat ik dat zelf ben.

Als ik een zwaan was, ja dan....

Omdat ik geen zwaan ben, kan ik mijn variërende kleurrijke bestaan zien dat dagelijks van kleur wisselt en door de jaren heen steeds zuiverder en helderder geworden is, wetende dat ik alles zelf ben.

Omdat ik geen zwaan ben, kan ik denken en voelen en keuzes maken en mijzelf bewonderen om alle gaven die in mij wonen en die ik kan neerzetten in dit leven.

Omdat ik geen zwaan ben, kan ik niet vliegen, maar ik kan wel mijn vleugels uitslaan en mee gaan met de wind van het leven, niet angstig dat ik val omdat ik voel dat er IETS is dat altijd bij mij is en dat mij draagt.