Ik Ben - tussen zon en maan
Tussen zon en maan
Na 13 dagen lopen tussen zon, maan en sterren in de woestijn Sinaï, ben ik weer thuis gekomen. 'Thuis komen' voelt voor mij altijd ietwat dubbel. Ik woon in mijn eigen lichaam van vlees en bloed en dat voelt als 'mijn huis en thuis'. Zodoende wandelt 'mijn thuis' altijd met mij mee waar ik ook ga. Nu ben ik weer in de woning waar ik in leef. Hier staan de meubels en nog wat frutsels die ik nodig meen te hebben. Dit alles waardeer ik ook. Maar als ik eerlijk ben lig ik liever op een matje in de slaapzak onder de sterrenhemel die ieder uur weer anders is. Daar streelt een zacht warm windje over mijn gelaat en word ik om 5 uur gewekt door het schemerlicht van weer een nieuwe dag. En dan zeg ik luidkeels: Hoera, ik ben er nog en zing: God you are so good, God you are so good......
Enfin, misschien begrijp je het al. Ik moet hier weer landen, aarden, meedraaien met de getijden die hier gelden. Ooohhh....dat is... Hoe dan, hoezo dan, wat dan, wie dan. Ik zou het niet weten. Ik weet sowieso niks. Die woestijn, die transformeert binnen een aantal dagen van weten, willen, hoeven, doen, naar: niets weten, niets willen, niets hoeven, niets doen, er ZIJN. Binnen een paar dagen blijft slechts over ik leef, ik Ben, ik ben onderweg naar nergens, naar ergens. De woestijn laat mij weer beseffen dat het Beloofde Land niet buiten mezelf te vinden is, maar in mijzelf. Gewoon vaststellen dat je er bent. Dat Gods heilige liefdevolle adem je leven geeft. Adem in adem uit. Thats all. Punt.
Maar nu in het hier en nu. Ik ben mezelf weer aan het her-uitvinden. Herkenbaar ? Het valt me hier op dat ik per dag zoveel tijd dreig te besteden aan zaken die er in wezen weinig toe doen en die energie kosten maar geen energie geven. Bemoeien met, kletsen over, kijken naar, ergeren aan, zorgen voor, zorgen maken, roddelen over, bang zijn voor, vrezen dat, enz. In de woestijn is geen afleiding. Daar zijn de elementen vuur, water, aarde, lucht die het voor het zeggen hebben. Daar loop je in, met jezelf, met je hele hebben en houwen, te midden van, in die ruimte en in die stilte. Daar zijn geen afleidingen. Enkel daar heb je mee te dealen, met jezelf. Door het lopen, het gaan, het spel van yin - yang, het ene been voor het andere, dan komt vastzittend leven los. Je hebt geen tijd om daar bij stil te staan, je loopt. Je ervaart, maar geeft er geen betekenis aan. Het zijn emoties van ooit die zich aandienen. Het was. Je loopt door, je ademt door en als vanzelf lost het op. En dan voel je: Ik Ben. Ik ben niet dit of dat of zus of zo.
We zitten ons zelf hier vaak zo te koeieneren met ons zelf, met alles wat je niet bent maar denkt dat je bent, dat je niet meer weet wie je in wezen bent. Je bent het misschien even vergeten wie je bent.
Ter herinnering: Je bent die oneindige goddelijke vonk die in jou leeft sinds je geboorte hier in deze wereld, op deze planeet. Nogmaals, je was of bent het misschien even vergeten. De grote geest van God van Al dat Is, die in jouw lichaam woont. Thats it.
VOEDEN
Die geest van God leeft in jou, is alom tegenwoordig. Is altijd daar waar jij bent. Reist overal met je mee. Je kunt iedere tel, ieder moment op het knopje klikken en je er bewust mee verbinden. Vragen, spreken, danken, lachen, huilen, je verwonderen over zoveel onvoorwaardelijke liefde voor jou en dagelijks een wonder verwachten door jou heen. Laat de wereld jouw geest niet overschreeuwen. De wereld maakt je klein, afhankelijk, ziek, angstig, vertelt je leugens dat je niks bent, dat zij weet wat goed voor jou is, dat zij jou kan redden, wat je moet en niet mag. Het is een leugen.
Jouw geest kan waaien waarheen zij wil. Voed en versterk je geest dagelijks, net zoals je lichaam dagelijks gevoed wordt. Voed je geest met de gaven van de Heilige Geest. De gaven van licht en liefde, van het woord, van geloof, van hoop, van profetie, van genezing, van de werking van krachten en gedachten, van zachtmoedigheid en zelfbeheersing, van Leven met een hoofdletter. Kortom, werk zat. Het houdt mij in ieder geval van de straat. Voel in wat jij nodig hebt om in deze turbulente tijd in je kracht en in het Licht te blijven. Weet en voel dat je een geliefd kind van God, jouw schepper bent. Net als hij en ik en zij en wij. Ik Ben- onderweg naar nergens, naar ergens. Ik heb besloten gelukkig te zijn. Dat voelt goed. Oei ik groei. Punt.
* Lees de nieuwe datum voor de volgende wandeltrektocht in de woestijn SInaï onder deze link:
* Mijn boek 'Gedragen door de tijd' Zien Licht Inzien verhaalt ook over aspecten, bewoners van de woestijn Sinaï. Je kunt het voorwoord en een hoofdstuk lezen lezboek bestellen via de link:
